Vandaag heb ik twee spannende boeken toegevoegd aan mijn leeslijst voor 2018: 'Flashback' van Mariëtte Middelbeek en 'Dochter van het moeras' van Karen Dionne. Ik heb nu al zin in allebei!
Ik heb eigenlijk geen tijd meer om naar mijn werk te gaan...
0 Reacties
Afgelopen week een post gemist (vervoersproblemen na de storm van een week geleden) en daarna moest ik over een drempel om weer te beginnen. Maar hier ben ik weer! Hopelijk kan ik de vaart er nu weer in houden. Ondertussen ben ik bezig in 'Totdat de dood ons scheidt' van Elizabeth George. En wat ben ik blij dat ik weer met een boek van haar bezig ben! Ik houd erg van haar schrijfstijl. Ik heb me ondertussen voorgenomen om nadat ik haar hele 'Inspector Lynley' uit heb gelezen in het Nederlands gewoon weer bij nummer 1 te beginnen, maar dan in het Engels, want dan zijn ze nóg beter. Ik heb vandaag een fijne leesdag gehad (en dan is de avond nog niet voorbij). Ik moest vandaag voor mijn werk op weg met de trein, een uur heen en een uur terug. Daar kijk ik van tevoren naar uit, want als ik niets te lezen heb voor mijn werk duik ik lekker in mijn-boek-van-dat-moment. Ik moest vroeg de deur uit en stond me dus al voor dag en dauw op het perron te verheugen op het heenreis-uurtje, toen de intercity het station binnen rolde. En alsof het zo moest zijn had deze trein de 'Lekker lezen doe je in de trein'-wagon! Een klein cadeautje op de vroege morgen. (Het was nog donker, dus ik kon zelf geen foto maken.)
Ik ben eindelijk bezig in het eerste deel van de Jack Reacher-serie. Daar had ik al naar uitgekeken en het is inderdaad genieten. Spannend en geschreven in een stijl die ik prettig vind. Een foto van de kaft zet ik straks bij de review.
Natuurlijk leef ik heel erg mee met de held, maar eerlijk is eerlijk: een beetje fout is hij wel. Hij houdt zich totaal niet aan de wet en dat kan hem niets bommen. Omdat je als lezer begrijpt waarom hij het doet, lees je er bijna overheen, maar af en toe denk ik toch 'Oòòòh, dat kan toch eigenlijk niet...!'. Maar misschien is het juist daarom wel lekker genieten: geen compassie met de schurken. Hij geeft ze een koekje van eigen deeg en komt ermee weg. Als dat geen fictie is... Ondertussen heb ik een auteurspagina voor Lee Child op de site gezet. Klik op zijn naam om die te bezoeken. Tot dindsdag (misschien al met de review van Jachtveld..?).
Zo vlak voor het eind van het jaar ontkom je bijna niet aan een thema's rond afronding (zoals in het blog van gisteren) of een nieuw begin. Vandaag kijk ik alvast een beetje vooruit naar mijn leesplannen voor 2018. |
Welkom!Leuk dat je mijn blog bezoekt! Mijn naam is Anne-Marie. Ik woon en werk in Sittard en houd van lezen. Mijn voorkeur gaat uit naar thrillers, crime, mysteries en fantasy, maar ik lees ook andere genres als het zo uit komt. Categorieƫn
Alles
Archief |